تاریخ انتشار : یکشنبه 25 آبان 1399 - 19:50

با روایت امیر فیشوری؛

دانش آموزان آنقدر برای مردم نامه نوشتند که تعداد تمبرها بالا رفت و دولت در جناح دفتر پست تاسیس کرد

دانش آموزان آنقدر برای مردم نامه نوشتند که تعداد تمبرها بالا رفت و دولت در جناح دفتر پست تاسیس کرد

آقای فیشوری با ارسال یک فایل صوتی به جناح آنلاین، تاریخچه ای جالب توجه را از نحوه شکل گیری و تاسیس دفتر پست در جناح، توضیح داده است.

ارتباطات اجتماعی قدمتی به دارازای تاریخ پیدایش بشر دارد. انسان ها از ابتدا تا کنون در هر برهه از زمان به فراخور امکانات و دستاوردهای خویش، بنوعی به ایجاد ارتباط با همنوعان می پرداخته اند. در تاریخ معاصر ما از ارتباطات قاصد و سپس نامه به ارتباطات سریع و کم هزینه ی صوتی، تلفنی، اینترنتی و ویدیویی رسیده اییم. این تنوع در ابزارهای ارتباطی، جذابیت خاصی را برای بررسی های تاریخی به وجود آورده است. مردم در منطقه ما به واسطه ی مهاجرت های موقت و یا همیشگی به کشورهای حوزه خلیج فارس و همچنین دیگر کشورهای جهان، در بهره گیری از ابزار ارتباطی پرکار و پیشرو بوده اند. طبیعت تجاری و موقعیت جغرافیایی و سیاسی منطقه ی ما نیز این موضوع را تقویت کرده است. این مطلب نیز پس از ارسال یک فایل صوتی ازجانب آقای امیرعبدالرحمن فیشوری، به رشته تحریر درآمده است. درواقع عین فایل صوتی سخنان ایشان پیاده شده است تا بتوانیم شاهد روایتی از نحوه استفاده مردم جناح و منطقه از ابزارهای ارتباطی در زمان های دور و چگونگی شکل گیری اداره پست در شهر باشیم:

.

«دوست دارم درباره جناح و پیشرفت هاش و کارهایی که شده، در زمان های قدیم، در تاریخ گذشته، آدم هایی که پیش قدم بودن برای پیشرفت جناح ، یکسری مسائل و مطلب رو که بنده درش بودم و میدونم و ازش باخبرم رو براتون بگم.

جالبه بدونید که در زمان های خیلی دور یعنی بین سالهای ۱۳۴۰ تا ۴۲ یا ۴۳، هنوز مدرسه بودم، بنده در جناح مدرسه ابتدایی بودم. ما در جناح پست نداشتیم و اکثر مردهای جناح مثل بقیه مردهای منطقه، بیرون از کشور کار می کردند. همشون در کشورهای خلیج فارس مثل بحرین و قطر و سعودی و این کشورها کار می کردند و از شهر و دیار خودشان دور بودند. مردهای اون زمان به دلیل موقعیت های کاری و زندگی، هیچ کس خانواده اش رو نمی برد با خودش، و همه به تنهایی تن به سفر می دادند، سالهای زیادی میموندند، و خیلی ها بودند وقتی میرفتند یک بچه متولد نشده داشتند و وقتی میومدند، بچه بزرگ شده بود کلاس اول ابتدایی بود. واقعا اینها چقدر با هم غریبه بودند و چقدر با هم سخت انس می گرفتند و چقدر چقدر خانواده های اون زمان ها، اون مادرها چقدر زحمت می کشیدند و چقدر تحمل می کردند. خدا بیامرزدشون و یادشون بخیر باشه. و اون مردها، چه مردانی بودند که با تمام پاکی و درستی و نجابت سالیان سال کار می کردند تا پولی جمع کنند، برگردند به خانواده هاشون و در کنار خانواده هاشون زندگی کنند.

.

خاطرم هست اون روزها تنها راه ارتباط خانواده ها با مردهاشون در خارج، فقط و فقط نامه هایی بود که هر از گاهی توسط مسافری بنویسند و توسط اونها برسه و اون طرف دوباره توسط مسافری بنویسند و به دست خانواده برسه. اکثر نامه ها رو دیگران مینوشتند که اکثرا سواد نداشتند، به ویژه زن ها. در نتیجه نامه عبارت بود از بسم الله رحمن رحیم، خدمت فرزند عزیزم یا شوهر گرامی یا پدر بزرگوارم سلام، اگر از حال ما جویا شوید ملالی نیست به جز دوری شما که امیدواریم آن هم به خوبی و خوشی برطرف گردد. از آن طرف اسم میبردند فلان و فلان فلان را سلام برسانید، از این طرف فلان و فلان و فلان سلام میرسانند.

.

این نامه بود و بس و لا غیرو این نامه توسط مسافر میرفت و مسافرها خیلی وقت ها دیر میشد تا برن تا لنج راه بیافته تا دریا خواهر بشه تا برسند خیلی دوست داشتیم پست باشه نامه را با پست بفرستند اون وقت ها تمبر پستی فقط ۵قرون بود. نیم تومن . نامه را میفرستادیم به سراسر کشورهای خلیج فارس درحالیکه پست نبود.

ملا محمد قاضی زاده جناحی
ملا محمد قاضی زاده جناحی

.خاطرم هست اداره پست یا وزارت پست شرطی گذاشته بود که اگر در یک روستایی یا یک جایی تعداد تمبر های خریداری شده به حدنصابی برسد اداره پست بدن به اونجا. خدا بیامرزد مرد همیشه سینه سپر کن آقای محمد قاضی زاده ایشون یک مغازه داشتند بهش میگفتن مربع در خیابان مسجد مارکه و توی مغازه تبلیغ راه انداخته بودند که ما نامه را مینویسم و فقط شما بیایید به مغازه تا ما نامه را بنویسیم و با تمبر برایتان پست کنیم. اکثر تمبر ها را پول یا خودش میداد یا کسانی دیگری را برای پرداخت هزینه تمبرها راضی می کرد و یا خیرین این هزینه را میدادند و از سراسر اطراف از روستای خلوص و هرنگ و کوخرد و ….. ، افراد مراجعه می کردند و آقای قاضی زاده ما دانش آموزان در مغازه دور هم جمع می کرد و نامه ها را با دقت می نوشتیم.

ما دانش آموز بودیم تو درگاه می نشستیم و نامه می نوشتیم و تو پاکت میگذاشتیم و تمبر میزدیم تا اینکه بالاخره آقای قاضی زاده اداره پست را قانع کرد که به جناح اداره پست بدهند و خودش مدتی مسئول پست شد و نامه مردم را جمع آوری کرد و رساند تا اینکه یک ساختمانی یا جایی درست کردند و اولین کارمندی که فرستادند فکر کنم اهل بیرجند ،بشرویه اهل استان خراسان بود (اسمش یادم نیست) و خیلی زود با مردم دوست شد و پست راه افتاد. اینگونه پست جناح راه افتاد. این خاطره بنده هست که باهاش بودم. این موضوع درباره فداکاری یک مرد بزرگ به نام محمد قاضی زاده بود که این مسولیت را پذیرفت تا اینکه به نقطه استقرار دفتر رسمی پست و افتتاح آن رسیدیم. خدا یار و یاور شما باشد»

پیاده شده از فایل صوتی خیراندیش گرامی آقای امیرعبدالرحمن فیشوری

  • تکمیلی: اولین رئیس اداره پست جناح آقای حسن کیال بوده است (عبدالرحمن عبداللهی مسئول موزه مردمشناسی جناح)
تابلو قدیمی دفتر پست جناح

برچسب ها :

ناموجود
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
نظرات بسته شده است.