تاریخ انتشار : جمعه 7 شهریور 1399 - 20:47

در سوگ پزشک جوان شهرمان، باورنکردنی و بی نهایت تلخ !

در سوگ پزشک جوان شهرمان، باورنکردنی و بی نهایت تلخ !

اویس ابراهیم زاده، پزشک جوان و از نخبگان شهرستان بستک دارفانی را وداع گفت. به این مناسبت، یکی از هم رشته ای های وی در دلنوشته ای به بیان نکاتی درباره آن مرحوم پرداخته است.

به قلم اسماعیل افسرده، دانشجوی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان – مدیریت موسسه دانشجویی ندای دانش

.

اول دبیرستان هرنگ بودم که همه معلما و مدیرا و دانش آموزا ازش میگفتن. پسر با استعداد و پرتلاشی که با کمترین امکانات آموزشی، پزشکی قبول شد.اولین و تنها پسری که از دبیرستان هرنگ فارغ التحصیل شد و پا به عرصه پزشکی گذاشت.

.

یادمه یه بار معلم شیمی مون میگفت با توجه به شناختی که ازش داشتم، به خاطر هزینه بالای آزمون آزمایشی، دفترچه سوالات آزمون یکی از بچه ها رو مرتب براش میبرد و خودش از خودش امتحان میگرفت که برا کنکور آماده شه و فقط تونسته بود چندتا آزمون شرکت کنه.

.

علی رغم همه این موارد و نبود امکانات آموزشی مناسب، با استعداد و تلاشی که داشت تونست با رتبه ۸۰۰، سال اول کنکورش پزشکی بندرعباس قبول بشه و اولین پسر قبولی پزشکی صالح آباد و دبیرستان هرنگ لقب بگیره.

.

تو چهارسال دبیرستانم مدام از پشتکار و استعدادش میشنفتم ولی فقط در حد اسم و نشده بود ببینمش.

یه هفته از ترم یک دانشگاه گذشت، اتفاقی تو سرویس
 شهید محمدی کنار یکی از همشهریان سال بالایی نشستم.  بهم گفت اونی که اون بغل نشسته میشناسی؟

گفتم نه. گفت اویس ابراهیم زاده اس.سال پنجم پزشکی ورودی ۹۰.روستاتون بهم نزدیکه باید بشناسی. گفتم فقط اسمش شنیدم.

رفتم کنارش و خودمو معرفی کردم بهش، به واسطه آشنایی با برادرام درجا شناخت و کلی تحویل گرفت و حرف زدیم.

شب که خوابگاه اومدم از قضا دیدم سوییتشون چسبیده به ما و همسایه شدیم همون ترم یک.

.

بهترین اتفاق دوران دانشجوییم بود که واسه هر دانشجوی ترم یکی میتونست رقم بخوره.ترمی که همش سردرگم بودم و نیاز داشتم به راهنمایی سال بالایی هایی که تحویلم بگیرن و درست راهنمایی ام کنن.تقدیر جوری رقم خورد با فردی آشنا بشم که قبلا کلی از خوبی هاش شنیدم و به واسطه آشنایی قبلی خیلی خوب به حرفام گوش میداد و راهنماییم میکرد.

.

بعد از اون همیشه همدیگه رو میدیدیم و هر وقت نیاز داشتم پیشش میرفتم. از همه چی با هم حرف میزدیم.سختی های انتخاب پزشکی ، درسهایی که داشتیم ، اساتید و معلمان دبیرستانی و دانشگاه ، شرایط نامناسب جامعه و درد و دل ها و گله هایی که بعضا مطرح میکرد.

.

از دوستاش شنیده بودم درسش خوبه و تو امتحان علوم پایه هم نفر اول کلاسشون بوده و تو المپیاد استدلال بالینی مقام آورده.

یادمه برا امتحان پره میگفت سه ماه کامل روزی ده دوازده ساعت درس خوندم ولی سر جلسه وقت کم آوردم.با این وجود با امتیاز ۱۴۸ از بهترین های ورودیشون بود.امتیازی که اگه وقت کم نمیاورد به ۱۷۰ از ۲۰۰ هم میرسید.

همیشه دوس داشتم باهاش حرف بزنم و از درس خوندن و مسیر پزشکی برام توضیح بده.

به واسطه استعداد و تواناییش هر آن انتظار داشتم خبر قبولی تخصصش رو بشنوم.

چن ماه پیش بهش زنگ زدم گفتم واسه بالین چطوری درس بخونم ؟ قبولی تخصص چطوریه ؟ خودت به تخصص فکر میکنی؟

گفت تخصص خوندن پول میخواد.میخوای یه شهر بزرگ بری پول نداشته باشی فقط سختی و مشقت به خودت میدی.

من الان سربازم ماهی پونصدهزار تومن بهم میدن و باید کلی کشیک وایسم پولی گیرم بیاد. با این وضع جامعه اصلا نمیشه به تخصص فکر کرد الان ولی گفت اگه شرایط مالیش داری مستقیم برو تخصص و ادامه بده که اگه فاصله بگیری درس خوندن واست سخت میشه.

.

ازش پرسیدم چه تخصصی دوس داری؟
گفت باید چن سال کار کنم پولی داشته باشم، بعد یه سال فیکس بدون دغدغه درس بخونم واسه امتحان تخصص.قبول شدنش به این راحتی نیست.

واسه تخصص هم به رشته مغز و اعصاب فکر میکنم که معایناتشو دوس دارم.

آخرین باری که با هم صحبت کردیم هفته قبل بود که دوبار با هم حرف زدیم. یه بار به خاطر طرح دانشجویی ندای دانش که خیلی خوشحال شد و استقبال کرد و گفت هر کاری بتونم در حد توان انجام میدم و میتونم خیرین رو به این راه بیارم و بار دوم هم تبریک روز پزشک بود که براش آرزوی سلامتی و موفقیت داشتم.

و اما …

امشب با خبر فوت ناگهانیش شوک بزرگی به ما و جامعه پزشکی شهرستان وارد شد.

دوست و رفیقی که واسه همه ما دانشجوها، یه برادر بزرگ بود که جز خوبی و انسانیت چیزی ندیدیم ازش.

اویس الگوی موفقیت، تلاش و پشتکار واسه من بود و هیچ وقت نمیتونم یاد و خاطراتشو فراموش کنم.

آری ! دکتر اویس ، جوان خوش نام و خوش قلب از جمع ما پرکشید ولی جا داره از خودمون بپرسیم تا وقتی زنده بود چقدر بهش بها دادیم و چقدر تونستیم از توانایی هاش بهره بگیریم.

و همیشه یادمون باشه و فراموش نکنیم :

”  قدر آن شیشه بدانیم که هست، نه در آنموقع که افتاد و  شکست “

مصیبت وارده را خدمت خانواده مرحوم، دوستان و جامعه علمی و پزشکی شهرستان تسلیت عرض می کنیم و برای عزیز سفر کرده آمرزش و مغفرت الهی و برای بازماندگان، صبر جزیل از درگاه حق خواستاریم.

برچسب ها :

ناموجود
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
نظرات بسته شده است.