هر چه نزديكتر می شديم، باز هم كسی معلوم نبود. آخر كه رفتيم ، ديديم كه يك نفر هم آنجا نيست.
البته اين پيست بهانه ای بود كه اين پست را بنويسم. خب، روی همين پيست بيشتر توضيح می دهم. حتما شما هم يادتان هست كه چه جمعيتی اوايل در پيست جمع می شدند و ورزشكاران شهرشان را تشويق می كردند. روزهای ديگر هم حداقل چند نفری تمرين می كردند. اما پس از دو مسابقه كشوری و آن همه سر و صدا، آخرش عكسی است كه در پايين ملاحظه می فرمائيد. البته صد در صد گرمی هوا هم خود دليلی خواهد بود. اما گفتم كه پيست برای من بهانه بود. روی حرف های من به اكثر كارها در جناح هست. هميشه داشته ايم، شور شور يا بی نمك. ای كاش هميشه متعادل پيش می رفت. مثلا ورزشی در جناح پايه گذاری می شود، و كلی استقبال و مراسم های تجليل و... . اما پس از انكه آن ورزش نيز مانند ديگر ورزش ها عادی و هميشگی شد، اشتياق از دست می رود و به تاريخ می پيوندد.
در مورد پيست هم خب، اگر گرما دليل آن بوده، منتظر خواهيم ماند، تا ببينيم در آينده چگونه خواهد شد. البته اين را قبول دارم كه وضع بهتر می شود، اما آيا قابل قبول خواهد بود يا نه، نمی دانم، ولی اميدوارم. از جمله برنامه های ديگری كه عاقبتی تقريبا مشابه داشته ، پينگ پنگ جناح? و پياده روی های دسته جمعی می توان نام برد.
به نظر من يكی از دلايل آن تربيت بدنی بخش است. بايد نظارت بيشتر شود. تا حالا اگر برنامه ای بوده، همكاری مردم قوی بود. اما حالا كه كمی سرد شده، بايد تربيت بدنی به فكر باشد و برنامه ها را متنوع و هيجان قبل را به مردم بازگرداند.[/size]
اينم يه عكس بی ربط به موضوع :
نظرات