باسلام به آقای احمدی موضوع قشنگی گذاشتی اما به نظر من در آخر ترجمه آیه چیزی که بیان شده نیست چون خدا نمیگه دین اسلام بلکه میگه اسلام و حضرت ابراهیم یا پیامبران دیگه اسلام نیاوردند (منظورم دین اسلام نیست)

خود آیه کلمه ی دیناً رو بکار برده.و چون دین اسلام تکمیل کننده ادیان توحیدی ماقبل خود می باشد.اسلام می شود دین همه ی آنها.چون اسلام چیز جدیدی نیست.کل پیامبران می گفتند: أن اعبدواالله و اجتنبواالطاغوت.
اسلام هم همین را بیان می کند.

این درست اما در جای دیگه خدا میگه ما كان ابراهيم يهوديا ولا نصرانيا ولكن كان حنیفا مسلما وما كان من المشرِكين یعنی ابراهیم نیز مسلمان بوده پس خاص محمد نیست درسته که دین اسلام کاملترینه اما این دلیل نمیشه که منظور خدا از همان آیه دین اسلام بوده

با شواهد و متابعی که داره، همان دین اسلام مد نظر است اما قول شما و من بنا بر اتفاق دانشمندان اسلامی و مفسرین، "ظنی" است و هیچکدام از ما نمی توانیم بگوییم این تفسیر درست است و غیر از این نیست.
در نتیجه هم تفسیر شما و هم تفسیر بنده جا دارد اما نزد مفسرین اولویت بندی می شود و در کل تفسیر به رأی به 2 شاخه ی ممدوح و مذموم تقسیم می شود که هر چه در دایره ی تفسیر ممدوح قرار بگیرد نزد مفسرین قابل قبول است و هرچه در
دایره ی تفسیر مذموم قرار گرفت نزد ایشان مقبول نیست.تفسیر مذموم تفسیری است که هیچ ربطی به آیه نداشته باشد.مانند آیه ی"مرج البحرین یلتقیان" در سوره ی الرحمن که برادران تفسیر می کنند منظور از دو دریا سیدنا علی و سیدتنا فاطمه هستند.

آقای احمدی من از شما انتظار بیشتری داشتم که با تحقیقات و ادله جواب منو بدی منی که نه درس دینی خوندم فقط چیزهایی از لای کتابا یاد گرفتم به نظرم جالب اینه که با دلیل کافی مسئله را برام حل کنی اینکه گفته بودی( با شواهد و متابعی که داره، همان دین اسلام مد نظر است) کدام شواهد و متابع لطفا برام بیار اما اینکه گفته بودی (اما قول شما و من بنا بر اتفاق دانشمندان اسلامی و مفسرین، "ظنی" است و هیچکدام از ما نمی توانیم بگوییم این تفسیر درست است و غیر از این نیست.) درست اما آیا تفسیری که من کردم (که منظور آیه دین اسلام نبوده و هر دینی شامل آن میشه) آیا ممدوح است یا مذموم ؟ آیا مفسران نیز مانند ما انسان نبودند ؟ آیا اگه اونا هر چه گفتند درسته ؟ آیا ما نمیتونیم با تحقیق و بررسی تمام جوانب آیه? تفسیر بکنیم ؟

واقعا از اینکه پیگیر مسأله هستید خوشحالم.بله، بایستی بنده ادله را می نوشتم.که ان شا الله در ذیل مطلب خواهم آورد.تفسیر شما ممدوح است.زیرا قول شما نیز از آیه برداشت می شود.اما این که" آیا مفسران نیز مانند ما انسان نبودند؟".بله، کسی منکر این نیست که مفسرین انسان اند و از دایره ی خطا بیرون نیستند.اما مفسرین کسانی اند که اغلب آنها به لغت عرب تسلط کامل دارند و به علوم شرعی تسلط لازم دارند و به علوم قرآنی (مانند:ناسخ و منسوخ ، سبب نزول و ...) نیز آگاهند.پس زمانی ما می توانیم ادعا کنیم که تفسیر ما از دیگران درست تر است که از همه ی این موارد آگاهی هر چند اندکی داشته باشیم تا بتوانیم برای قولمان استدلال به اصطلاح دندانگیری ارائه دهیم. و این که فرموده اید: "آیا اگه اونا هر چه گفتند درسته ؟"باید بگم: خیر.مفسرین هر چه گفته اند درست نیست و اقوال اونها با هم سنجیده می شود و بهترین قول بعنوان قول ارجح انتخاب می شود.طبق آیه ی: فَبَشِّرْ عِبَادِ (17) الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُولَئِكَ الَّذِينَ هَدَاهُمُ اللَّهُ وَأُولَئِكَ هُمْ أُولُو الْأَلْبَابِ (18)زمر.? و اینکه فرمودید:" آیا ما نمیتونیم با تحقیق و بررسی تمام جوانب آیه? تفسیر بکنیم ؟". بله.همونطور که فرمودید ما با بررسی تمام جوانب می توانیم آیه ای را تفسیر کنیم.در کل هر مفسر برای تفسیر حتما باید مسلط به لغت عربی باشد و علوم قرآنی را تماما بداند و به سنت پیامبر نیز تماما آگاه باشد.هر مفسری آگاهی اش بیشتر باشد تفسیرش قوی تر و مستدل تر می باشد.
اما دلائل مفسرین برای اینکه اسلام، منظور دین اسلام ماست.گرچه ادیان ماقبل قبل از تحریف نیز مقصود آیه است.(همانطور که شما می فرمایید).اما چون تحریفشان کرده اند دیگر مورد استدلال و خطاب آیه نیستند.
ببخشید که الان فرصت ترجمشو ندارم.اما اگه شما بفرمایین در اسرع وقت سعی می کنم بنویسم.
تفسیر عبدالرحمن السعدی: أي: من يدين لله بغير دين الإسلام الذي ارتضاه الله لعباده، فعمله مردود غير مقبول، لأن دين الإسلام هو المتضمن للاستسلام لله، إخلاصا وانقيادا لرسله فما لم يأت به العبد لم يأت بسبب النجاة من عذاب الله والفوز بثوابه، وكل دين سواه فباطل، ثم قال تعالى: { كَيْفَ يَهْدِي اللَّهُ قَوْمًا كَفَرُوا بَعْدَ إِيمَانِهِمْ وَشَهِدُوا أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ وَجَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَاللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ * أُولَئِكَ جَزَاؤُهُمْ أَنَّ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ اللَّهِ وَالْمَلائِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ * خَالِدِينَ فِيهَا لا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلا هُمْ يُنْظَرُونَ } {آل عمران 86 - 88 }.
تفسیر مفاتیح الغیب رازی:اعلم أنه تعالى لما قال في آخر الآية المتقدمة { وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ } [ آل عمران : 84 ] أتبعه بأن بيّن في هذه الآية أن الدين ليس إلا الإسلام ، وأن كل دين سوى الإسلام فإنه غير مقبول عند الله ، لأن القبول للعمل هو أن يرضى الله ذلك العمل ، ويرضى عن فاعله ويثيبه عليه ، ولذلك قال تعالى : { إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ الله مِنَ المتقين } [ المائدة : 27 ] ثم بيّن تعالى أن كل من له دين سوى الإسلام فكما أنه لا يكون مقبولاً عند الله ، فكذلك يكون من الخاسرين ، والخسران في الآخرة يكون بحرمان الثواب ، وحصول العقاب ، ويدخل فيه ما يلحقه من التأسف والتحسر على ما فاته في الدنيا من العمل الصالح وعلى ما تحمله من التعب والمشقة في الدنيا في تقريره ذلك الدين الباطل.
تفسیر جامع البیان امام طبری:(بر اساس آیه ی قبلش84): ولا نؤمن ببعضهم ونكفر ببعضهم، كما كفرت اليهود والنصارى ببعض أنبياء الله وصدّقت بعضًا، ولكنا نؤمن بجميعهم، ونصدّقهم ="ونحن له مسلمون". يعني: ونحن ندين لله بالإسلام لا ندين غيره، بل نتبرأ إليه من كل دين سواه، ومن كل ملة غيره.
ويعني بقوله:"ونحن له مسلمون". ونحن له منقادون بالطاعة، متذللون بالعبودة، مقرّون لهُ بالألوهة والربوبية، وأنه لا إله غيره. وقد ذكرنا الروايةَ بمعنى ما قلنا في ذلك فيما مضى، وكرهنا إعادته.
تفسیر فتح البیان(معاصر): (ديناً فلن يقبل منه) يعني أن الدين المقبول عند الله هو دين الإسلام، وأن كل دين سواه غير مقبول لأن الدين الصحيح ما يرضي الله عن فاعله ويثيبه عليه (وهو في الآخرة من الخاسرين) أي الواقعين في الخسران يوم القيامة وهو حرمان الثواب وحصول العقاب.

همه ی این تفاسیر در این که دین اسلام(خاصاً) مد نظر است اتفاق نظر دارند.(با دلایل خودشان).
اما امام ابن کثیر در تفسیرش این قول را ترجیح داده است که مراد از آیه کل ادیانی است که به توحید الله فرا می خوانند.متن تفسیرش بدین صورت است: يقول تعالى منكرًا على من أراد دينا سوى دين الله، الذي أنزل به كتبَه وأرسل به رسلَه، وهو عبادته وحده لا شريك له.

امیدوارم از این پاسخ به نتیجه ای مطلوب دست یازیده باشید.و همچنین امید دارم این بحث های علمی ادامه داشته باشد.

آقا عبدالله خیلی تشکر میکنم از اینکه دلایلی را ذکر کردی اما منظور من دلایلی از خود قرآن بود نه تفاسیر مفسرین هرچند به نظر من ابن کثیر از بقیه بهتر تفسیر کرده زیرا آیاتی دیگه هم داریم که خدا میگه کسانی که ایمان به خدا و روز آخرن و عمل صالح انجام میدن اجرشون نزد خداست و ترس و حزنی نخواهند داشت و خاص انسان مسلمان نکرده ( إن الذين آمنوا والذين هادوا والنصارى والصابئين من آمن بالله واليوم الاخرِ وعمل صالحا فلهم أجرهم عند ربهم ولا خوف عليهم ولا هم يحزنون (62بقره)

دلیل بسیار زیبایی ذکر کردین.نتیجتا با در نظر گرفتن فرهنگ اختلاف و مراعات آن، توسط دو طرف می توان به نتایج قابل قبولی رسید.به این که یا بنده نظر شما را با کمال احترام می پذیرم و به خطای خود اقرار می کنم.که مطمئنا چنین کاری از ارزش هیچ کس نمی کاهد بلکه بر عکس بر ارزش او از جهت اینکه حق طلب است می افزاید و یا بر عکس شما از نظر من استفاده کرده و آن را می پذیرید که باز به همین صورت است.و دیگر اینکه نظر بنده برای خودم و نظر شما برای خودتان مادامیکه به نظر جدیدی دست پیدا نکرده ایم و مطمئنا الله عزوجل بخاطر فکری که بر اساس استدلال صحیح باشد ما را در قیامت مواخذه نخواهد کرد.مثالی می زنم تا اختلاف در نصوص منجر به اختلاف ابدان نشود: در زمان رسول الله صلی الله علیه و سلم بعد از قضیه ی جنگ احزاب که یهود در آن خیانت به پیمان فیمابین با مسلمانان کردند، به مسلمانان گفت کسی نماز عصر را نخواند مگر در (سرزمین) بنی قریظه.....برخی از اصحاب از این سخن پیامبر برداشت کردند که منظور ایشان این بوده که هر چه زودتر باید به بنی قریظه برسیم و نمازشان را اول وقت در راه ادا کردند و برخی دیگر هم نمازشان را به تاخیر انداختند تا به بنی قریظه رسیدند و در آنجا نماز را ادا کردند.بعد این اختلاف فهم را به رسول الله صلی الله علیه و سلم عرضه کردند که رسول الله صلی الله علیه و سلم فهم و برداشت هر دو گروه را تایید کرد.

آقا عبدالله دستت درد نکنه از توجه شما . آیه ای که ذکر کردم از یکی از دوستان پرسیدم چون خودم تبحری ندارم و از زمانی که? این آیه بهم گفته دیدم نسبت به خدا خیلی تغییر کرده و فهمیدم که خدا نسبت به تمام بندگان رحم و شفقت داره هرچند که شخص مسلمان یا غیر مسلمان باشه و این شفقت نیز فقط در دنیا نیست و خیلی محتمله که یک شخص مسیحی یا یهودی هر چند دین اسلام را قبول نداشته باشه خداوند جزای بهشت بهش بده اما با شرطی که در آیه ذکر شده? ( إن الذين آمنوا والذين هادوا والنصارى والصابئين من آمن بالله واليوم الاخرِ وعمل صالحا فلهم أجرهم عند ربهم ولا خوف عليهم ولا هم يحزنون (62بقره)